ایمپلنت دندان در کلینیک دندانپزشکی در گاندی

ایمپلنت دندان چیست؟

ایمپلنت دندان یک روش پیشرفته برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته است که شامل کاشت یک پایه تیتانیومی در استخوان فک می‌شود. این پایه مانند ریشه دندان عمل کرده و به استخوان فک جوش می‌خورد. سپس، یک روکش دندانی (کرون) که شبیه به دندان طبیعی است، روی این پایه نصب می‌شود. ایمپلنت‌ها به دلیل استحکام بالا و طول عمر طولانی، به عنوان یک راه‌حل دائمی و موثر برای افرادی که دندان‌های خود را از دست داده‌اند، محسوب می‌شوند.

ایمپلنت دندان نه تنها از نظر ظاهری به بازسازی لبخند طبیعی کمک می‌کند، بلکه تأثیر مثبتی بر عملکرد دهان نیز دارد. با استفاده از ایمپلنت، مشکلاتی مانند سختی در جویدن یا تکلم که با دندان‌های مصنوعی معمولی ممکن است ایجاد شود، برطرف می‌شوند. علاوه بر این، ایمپلنت‌ها به حفظ سلامت استخوان فک کمک می‌کنند، زیرا با جلوگیری از تحلیل استخوان که به دنبال از دست دادن دندان اتفاق می‌افتد، ساختار فک را حفظ می‌کنند. این ویژگی‌ها باعث می‌شود که ایمپلنت دندان به یکی از بهترین گزینه‌ها برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته تبدیل شود.

انواع ایمپلنت دندان

اندوستیال (Endosteal)

اندوستیال یکی از انواع ایمپلنت دندان است که در جراحی کاشت به صورت مستقیم در استخوان فک یا فکین جایگذاری می‌شود. این ایمپلنت‌ها به عنوان یک جایگزین استخوانی عمل می‌کنند و از پیچ یا ستون تشکیل شده‌اند که به طور مستقیم در استخوان قرار می‌گیرند. این روش معمولاً برای افرادی مناسب است که استخوان فک یا فکین سالم و قوی دارند. با توجه به اتصال محکم به استخوان، ایمپلنت اندوستیال تحمل بالایی نسبت به فشار و استفاده روزانه دارد. این روش، به دلیل استفاده گسترده و قابلیت تحمل طولانی مدت، یکی از روش‌های محبوب در کاشت ایمپلنت دندان به حساب می‌آید و نیازمند آماده‌سازی استخوان قبلی از طریق عمل جراحی پیشگیرانه ممکن است.

ساب‌پریوستیال (subperiosteal)

ساب‌پریوستیال یکی از روش‌های کاشت ایمپلنت دندان است که در آن، چارچوب فلزی بر روی استخوان زیر پریوستیوم (غشای استخوان) جایگذاری می‌شود. این روش به خصوص برای افرادی که استخوان فک یا فکین ضعیف دارند، مناسب است. جراحی این نوع ایمپلنت کمترین نیاز به آماده‌سازی استخوان دارد و بر روی استخوان تثبیت می‌شود. چارچوب فلزی به عنوان پایه برای اتصال دندان مصنوعی عمل می‌کند. با ساختار سبکتر و مناسب برای افرادی با فرآیند جوش بالا، این روش ایمپلنت‌نصبی فراهم می‌کند که سریعتر بهبودی و استفاده از دندان‌های مصنوعی را امکان‌پذیر می‌سازد.

کاندید مناسب ایمپلنت دندان

ایمپلنت دندان، هرچند که یک راه حل پویا و کارآمد برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته است، اما برخی از افراد ممکن است برای آن مناسب نباشند. در زیر، مواردی آورده شده‌اند که در این نوع افراد استفاده از ایمپلنت دندان  کارآمد نخواهد بود

1. استخوان ضعیف

استخوان ضعیف یکی از مواردی است که ممکن است موجب عدم امکان کاشت ایمپلنت دندان شود. استخوان قوی و سالم اساسی برای موفقیت ایمپلنت دارد، زیرا ایمپلنت به عنوان یک پیوند به استخوان متصل می‌شود و نیاز به پشتیبانی قوی استخوانی دارد. در صورتی که استخوان ضعیف است، یعنی کمتر از حد لازم در سختی یا حجم دارد، این موضوع می‌تواند باعث عدم پذیرش ایمپلنت شود. عوامل مختلفی ممکن است باعث ضعف استخوان شوند.

2. سابقه رادیوتراپی

سابقه رادیوتراپی (تشعشع درمانی) می‌تواند به عنوان یک موانع در کاشت ایمپلنت دندان تلقی شود. تأثیرات منفی تشعشع بر استخوان و بافت‌های نرم ممکن است باعث کاهش چگالی استخوان، خشک شدن بافت‌های نرم، و افزایش خطر عفونت شود. پیش از تصمیم‌گیری در مورد ایمپلنت، پزشک با بررسی سابقه رادیوتراپی بیمار و استفاده از ابزارهای تشخیصی، تشخیص می‌زند که آیا استخوان و بافت‌ها برای ایمپلنت مناسب هستند یا خیر. در صورتی که تأثیرات منفی تشعشع بسیار جدی باشند، راهکارهای جایگزین مثل پروتز دندان ممکن است به عنوان گزینه‌های مناسب مطرح شوند. تصمیم نهایی بر اساس نیازها و وضعیت خاص بیمار اتخاذ می‌شود.

3. سیگار کشیدن

سیگار کشیدن یک عامل مهم و مؤثر در موفقیت کاشت ایمپلنت دندان است. مصرف تنباکو می‌تواند باعث کاهش چگالی استخوان، افزایش خطر عفونت، کاهش خونرسانی، و تأخیر در فرآیند بهبودی پس از جراحی ایمپلنت شود. برای اشخاصی که قصد کاشت ایمپلنت را دارند، پیشنهاد می‌شود که تا حد امکان از مصرف تنباکو پرهیز کنند. قطع سیگار قبل از جراحی و حفظ این تصمیم در طول فرآیند درمان می‌تواند به بهبود موفقیت ایمپلنت و بهبودی سریع‌تر بیمار کمک کند، همچنین تاثیر مثبتی بر سلامت دهان و دندان‌ها داشته باشد.

خطرات و عوارض کاشت دندان

1. عفونت 

عفونت یکی از خطرات ممکن پس از جراحی کاشت دندان است، که می‌تواند باعث درد، تورم، و تخلیه مایع زرد یا سبز از محل جراحی شود. در صورت ظهور علائم، حتماً به پزشک گزارش داده شود تا اقدامات لازم برای درمان و کنترل عفونت انجام شود.

2. خونریزی

داروهای مورد استفاده در جراحی کاشت دندان تأثیرات جانبی دارند که باید مورد توجه باشند. داروهای ضد درد ممکن است تهوع یا استفراغ ایجاد کنند و داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) ممکن است باعث خطر عفونت یا تأثیر بر کلیه شوند. داروهای ضد انعقاد خون نیز خطر خونریزی را افزایش داده و تأثیرات جانبی احتمالی دارند. بیماران باید تاریخچه پزشکی خود و مصرف داروهای فعلی را به دندان‌پزشک اطلاع داده تا بتوانند مواجهه با این تأثیرات جانبی را بهتر مدیریت کنند و پیش از شروع درمان، توصیه‌های پزشک را با دقت رعایت کنند.

3. آسیب به عصب و بافت‌های اطراف

جراحی کاشت دندان ممکن است به طور غیرمنتظره به عصب‌ها و بافت‌های اطراف آسیب بزند. این آسیب ممکن است به شکل‌های مختلفی نمایان شود. به عنوان مثال، در صورت ناکافی بودن فضای موجود برای جایگزینی دندان، ایمپلنت ممکن است به عصب‌های حسی در ناحیه اطراف خود آسیب بزند، که موجب احساس درد، تنبلی، یا سختی حسی در ناحیه مربوطه می‌شود. علاوه بر این، آسیب به بافت‌های اطراف می‌تواند منجر به تورم، خونریزی، یا عفونت شود. برای کاهش این خطرات، پزشکان با دقت به برنامه‌ریزی جراحی و بررسی دقیق ناحیه قرارگیری ایمپلنت می‌پردازند تا از آسیب به عصب‌ها و بافت‌های اطراف جلوگیری کنند. همچنین، مراقبت‌های پس از جراحی و پیگیری منظم توسط بیمار نقش مهمی در اجتناب از آسیب‌های احتمالی دارند.

ایمپلنت دندان چند سال دوام می آورد؟

دوام ایمپلنت دندان به عوامل مختلفی بستگی دارد، اما به طور کلی، ایمپلنت‌های دندان می‌توانند بین ۱۵ تا ۲۵ سال یا حتی بیشتر دوام بیاورند. این دوام به میزان زیادی به مراقبت‌های بیمار از ایمپلنت‌ها و بهداشت دهان و دندان او بستگی دارد. مسواک زدن منظم، استفاده از نخ دندان، و چکاپ‌های دوره‌ای دندانپزشکی می‌توانند به افزایش عمر ایمپلنت کمک کنند.

عوامل دیگری مانند کیفیت ایمپلنت، تجربه و مهارت دندانپزشک در انجام جراحی، و شرایط اولیه دهان و فک بیمار نیز تأثیرگذار هستند. در مواردی که همه این عوامل به‌خوبی مدیریت شوند، ایمپلنت‌ها می‌توانند به‌طور مادام‌العمر دوام داشته باشند. با این حال، در صورت عدم رعایت بهداشت دهان یا بروز مشکلاتی مانند تحلیل استخوان فک، عمر ایمپلنت ممکن است کوتاه‌تر شود.

قیمت ایمپلنت دندان در سال 1403

قیمت ایمپلنت دندان در ایران در سال ۱۴۰۳ به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله نوع ایمپلنت، برند تولیدکننده، و تخصص دندانپزشک. به طور کلی، محدوده قیمت برای هر واحد ایمپلنت دندان از حدود ۱۲ میلیون تومان برای ایمپلنت‌های ارزان‌تر شروع می‌شود و تا ۳۵ میلیون تومان یا بیشتر برای ایمپلنت‌های با کیفیت بالا و برندهای معتبر، مانند برندهای سوئیسی و آمریکایی، می‌رسد.

به عنوان مثال، ایمپلنت‌های کره‌ای معمولاً بین ۱۲ تا ۱۸ میلیون تومان هزینه دارند، در حالی که ایمپلنت‌های سوئیسی مانند اشترومن می‌توانند بین ۲۰ تا ۳۷ میلیون تومان باشند. همچنین، هزینه روکش ایمپلنت نیز به صورت جداگانه محاسبه می‌شود که بین ۴ تا ۶ میلیون تومان است​.

این بازه‌های قیمتی به عوامل متعددی مانند نیاز به جراحی‌های تکمیلی (مانند پیوند استخوان یا لیفت سینوس) و نوع روکش نهایی بستگی دارد که می‌تواند هزینه نهایی را افزایش دهد.

هزینه ایمپلنت دندان به چه عواملی بستگی دارد؟

هزینه ایمپلنت دندان به عوامل متعددی بستگی دارد که این عوامل می‌توانند به شکل قابل توجهی بر قیمت نهایی تأثیر بگذارند. یکی از مهم‌ترین این عوامل، نوع و برند ایمپلنت است. ایمپلنت‌های دندان توسط شرکت‌ها و برندهای مختلفی تولید می‌شوند که از لحاظ کیفیت و قیمت متفاوت هستند. برای مثال، ایمپلنت‌های تولید شده در کشورهایی مانند سوئیس و آلمان معمولاً کیفیت بالاتری دارند و در نتیجه گران‌تر هستند، در حالی که ایمپلنت‌های کره‌ای یا چینی قیمت کمتری دارند.

تخصص و تجربه دندانپزشک نیز عامل مهم دیگری است که بر هزینه ایمپلنت تأثیر می‌گذارد. دندانپزشکانی که تجربه و تخصص بیشتری در انجام این نوع جراحی دارند، معمولاً هزینه بالاتری دریافت می‌کنند، اما احتمال موفقیت جراحی نیز بیشتر است. همچنین، وضعیت سلامت دهان و دندان بیمار نیز اهمیت دارد. در برخی موارد، قبل از کاشت ایمپلنت، ممکن است نیاز به جراحی‌های تکمیلی مانند پیوند استخوان یا لیفت سینوس باشد که این موارد هزینه اضافی را به دنبال دارد.

تعداد واحدهای ایمپلنت مورد نیاز نیز تأثیر مستقیمی بر هزینه دارد؛ به این معنا که با افزایش تعداد ایمپلنت‌های مورد نیاز، هزینه کل افزایش می‌یابد. همچنین، کیفیت روکش ایمپلنت (که به عنوان کرون نیز شناخته می‌شود) می‌تواند هزینه را تحت تأثیر قرار دهد؛ روکش‌های باکیفیت‌تر معمولاً از مواد مقاوم‌تری ساخته می‌شوند و گران‌تر هستند.

در نهایت، هر بیمار شرایط خاص خود را دارد و برای تعیین دقیق هزینه، نیاز به مشاوره با دندانپزشک و ارزیابی دقیق وضعیت دهان و دندان وی است.

هزینه کاشت ایمپلنت دندان یک مسأله چندجانبه است که تحت تأثیر عوامل متعدد قرار می‌گیرد. این عوامل شامل تعداد ایمپلنت‌ها، نوع ایمپلنت مورد استفاده، موقعیت جغرافیایی مرکز درمانی، تجربه پزشک، مراحل قبل و پس از جراحی، و نیاز به روش‌های جراحی اضافی می‌شوند. هر یک از این عوامل می‌توانند به صورت مستقیم یا غیرمستقیم بر هزینه کاشت ایمپلنت تأثیر بگذارند. به طور کلی، هزینه‌ها در محدوده متنوعی قرار می‌گیرند و ممکن است از چند هزار تا چندازده هزار دلار یا بیشتر برآید. برای دریافت تخمین دقیق و توجه به نیازهای خاص، مشاوره با پزشک دندانپزشک یا تخصصی در زمینه کاشت ایمپلنت توصیه می‌شود. این مشاوره، فرآیند تصمیم‌گیری را تسهیل کرده و اطلاعات لازم را به بیماران فراهم می‌آورد تا تصمیمی متناسب با وضعیت و نیازهای آنان اتخاذ کنند.